Het sprookje begint in 1999 (!), toen Lorentz en ik samen in een toneelstuk op de middelbare school gingen spelen. Hij speelde Theseus en ik Perseus, zijn zoon. Het klikte gelijk en gedurende 20 jaar daarna spraken we elkaar geregeld tijdens de verschillende levensfases die we doorliepen; trouwen, opstarten van onze bedrijven en krijgen van kinderen. We spraken ook vaak af, maakten samen een Dierenliedjes app voor kids, begonnen aan het maken van een musical en publiceerden samen artikelen over onze expertises in mobile apps en e-commerce!
Eind 2018 spraken we elkaar over een project dat Lorentz met een aantal mensen wilde opstarten. Hij wilde de wereld beetje bij beetje helpen door het verduurzamen van de kledingindustrie. Het idee voor Mancelot was geboren en zou tot stand komen in de vorm van een app voor herenkleding! Alhoewel ik weinig ervaring had met duurzaamheid of herenkleding, sloot ik me met plezier aan bij de orde van Mancelot in de hoop iets te kunnen betekenen. Met mijn ervaring in de e-commerce kon ik wat bijdragen aan dat gedeelte van de stichting.
Het concept
Halverwege 2019 hadden we een developer, een uitgewerkt concept, een eerste prototype, contact met Project CeCe en een beschikbaar marketing team voor het vermarkten van het concept. De financiering deden we zelf, vanuit onze bedrijven en we richtten de stichting op met als uitgangspunt; geen winstoogmerk. Al het geld zou gaan naar de mensen die het nodig hebben en elk kind dat naar school kan, elk gezin dat een eerlijke prijs krijgt voor hun werk, is er één meer dan zonder Mancelot.
Al snel realiseerden we ons drie dingen:
1. Om impact te maken, hebben we schaal nodig
2. Voor schaal is geld nodig
3. Wij kunnen het niet alleen
Crowdfunding
Zo begon de zoektocht naar Ridders! Mannen en vrouwen die ons kunnen helpen met onze visie; een gezondere en eerlijkere wereld en het verminderen van menselijk leed in de kledingindustrie. We namen contact op met een aantal crowdfunding platformen en kwamen uit bij CrowdAboutNow, een platform dat ook stichtingen kon assisteren bij het bereiken van hun doel.
Inmiddels heb ik aardig wat meegekregen van de kledingbranche en zie ik wat we kunnen betekenen. Het is -net als de bioindustrie- een branche die ethische normen overschrijdt, omdat wij steeds goedkopere kleren willen. Een leukere wereld voor mensen die het kunnen betalen, maar een minder leuke plek wordt voor mensen in de schaduwen, kinderen die op hun 10e een kleurrijk bloemenjurkje staan te naaien voor een 10-jarig kind in Nederland.
We zijn geen goed doel, maar een bedrijfsmatig opgezette stichting met de visie om de wereld een handje te helpen. Help je mee?
“The true measure of any society can be found in how it treats its most vulnerable members” ~Mahatma Gandhi
